Być może to co odróżnia mężczyzn od chłopców to moment, w którym przestają mówić o bólu i prosić o pomoc. Ale kiedy życie rzuca Cię niżej niż na kolana to nic złego przyznać się że nie masz już siły i nie jesteś w stanie sam sobie poradzić.

Dziś na ciągłej intoksykacji sterydowo-lekowej powoli dochodząc do świadomości, chciałem podziękować WSZYSTKIM którzy przyczynili się do poprawy mojego stanu ducha.

Zrzutka wciąż jest jeszcze aktywna przez 29 dni, a już w kilka dni osiągnęła ponad 100%!

Dziękuje szczególnie mojej Kam 🙂 od zawsze na zawsze.. mojej rodzinie i Wam przyjaciołom i nieznajomym. Obiecuję że jak tylko nazbieram trochę mocy i zagubione w ostatnich tygodniach ponad 11 kilogramów to chętnie pomogę każdemu z Was. Walka z bólem i pozostawanie silnym bywa bardzo męczące, dlatego nie bójmy się prosić o pomoc, bo tak na prawdę wewnątrz każdego z nas drzemie małe bezbronne dziecko które czasem potrzebuje pomocy.

Tymczasem pozdrawiam z komory hiperbarycznej. Nigdy nie traćcie siły!

i Wszystkim Wam dedykuję ten utwór